" ...Sens życia - jest to prawo życia,
obowiązek działania na rzecz innych.
Jedynym ratunkiem istnienia ludzi
i ludzkości jest doskonalenie
zgodne z poczuciem wspólnoty"
Alfred Adler
Sens życia u sprawnych osób uważa się za warunek życia sensownego,
czyli często to, że jest się zdrowym i ma pełną sprawność w sferze psychofizycznym
- spełnia wszystkie swoje warunki takie jak cele, pragnienia, osiąganie sukcesu.
Natomiast u osób niepełnosprawnych wygląda inaczej - oni potrzebują
wsparcia "wielkiego ducha". Nie mogą spełniać wszystkich warunków, jak u ludzi
pełnosprawnych.
Przecież oni - na co dzień doświadczają cierpień i walczą ze swoją odmiennością.
Każdy z nas ma swoją koncepcję życia, cel. Cele są wyznacznikami, aby uporządkować swoje życie tak, jak je widzimy. A usuwanie cierpienia u niepełnosprawnych jest wręcz niemożliwe, gdyż wiele rzeczy nie można czynić- świat czasami wydaje się fałszywy w stosunku do osób niepełnosprawnych.
W aspekcie uszkodzeń słuchu człowiek ma swój sens życia. Widać tu podział
myśli na pozytywne i negatywne oraz ich obawy i lęki, co do przyszłości.
Pierwszą grupą są ludzie, którzy pozytywne myślą o przyszłości:
Takie scenariusze widzą w przyszłości, mają niskie samooceny, zachwiany rozwój
osobowościowy, brak hierarchii wartości w swoim życiu, brak jasności celów,
brak wiary w siebie.
U osób niesłyszących w późnym wieku, którzy mają przepracowane
lata, mają ogromny wpływ na młodzież. Sami to przeżyli i widzą i wiedzą, dlatego
mówią swoim młodszym
pokoleniom niesłyszącym, że to się nie opłaca albo opłaca się - taki sam los
będzie miał ich rodzice, albo zupełnie chcą zmienić i nie chcą przeżyć to samo,
co ich rodzice przeżyli. Młodzież to trudny okres adolescencji, osoby wtedy
dorastają, przeżywają kryzysy myślowe, osobiste, życiowe, stąd ich różne krytyczne
myśli na temat sensu życia. Ich poczucie sensu życia jest nierozerwalnie związane
z pomyślną przyszłością, ich nauka i działania obecne ku temu zmierzają, reszta
to czasami "ślepy los".
Mają też swoje obawy i lęki przed przygotowaniem się do życia ze społecznością
ludzi słyszących. Młodzież niesłysząca uczy się i mieszka razem, wszyscy mają
podobne radości i zmartwienia, ale tym bardziej trzeba zrozumieć, że najtrudniej
będą oni mieli po ukończeniu nauki. Problemem będzie integracja z ludźmi zdrowymi,
bowiem sensem życia będzie umiejętność integracji.
Dużą rolę odegrają ich indywidualne cechy charakteru, postawy, osobowości i
umiejętność radzenia sobie z kłopotami. Jedni potrzebują wsparcia ze strony
osób pełnosprawnych - aby nadali sens życiu, nawet jeszcze krótkiemu życiu,
pogody życia. Inni walczą sami - mają silną postawę i osobowości.
Aby zmienić pogląd na życie wymagana jest silna postawa, wiara w wartości,
wiara w siebie, uświadomić, że życie ma swój sens i warto dla niego żyć.
Potrzeba współżycia, integracji z innymi ludźmi, która może dać osobom niepełnosprawnym
słuchowo zdać egzamin życiowy, aby mógł przez to przejść bez wszelkiego większego
trudu.
Ewa Dragan - Tłumacz Języka Migowego
Laboratorium ECDL |
Agencja Zatrudnienia Fundacji Fuga Mundi |
|
![]() |
Projekt współfinansowany ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych |
![]() |